2.gif)
ไม่ทันไรปากรูปหยักก็เร่งประกบปากเผย่อๆของมินซอก จงแดรุกล้ำโพรงปากหวานอย่างชำนาญ มินซอกรับสัมผัสร้อนแรงของคนรักได้อย่างลงตัว มือเรียวของร่างเล็กโอบต้นคอจงแดไว้หลวมๆ
และลูบไล้ไปตามต้นคอและผมของจงแดตามความเคยชิน จงแดจะรับรู้ได้จากความสัมผัสผ่านปลายนิ้วของคนรัก ถึงร่างเล็กของเขาจะขี้อายกับเรื่องแบบนี้ แต่เรื่องยั่วเมื่อมีอารมณ์ บอกตรงๆ ขั้นสุดนะครับ..
กลีบปากของทั้งคู่ดื่มด่ำความฉ่ำหวานไปพร้อมกัน จงแดบดขยี้ปากมินซอกราวกับโหยมานานทั้งๆที่จูบกันครั้งสุดท้ายก็ไม่นานมานี้
มินซอกหลุดห้วงอารมณ์ไปทันทีแต่เพราะอากาศมันจะหมดไม่เหลืออยู่แล้ว มือเล็กดันอกแกร่งออกเอ่ยบอกอย่างอ้อยอิง
“ปากผมช้ำแล้วนะ”
“ก็ฉันชอบนิ”
จงแดพูดเบาๆพร้อมกับยกร่างบางขึ้นน้ำจำนวนมากหลังไหลออกจากร่างกาย มินซอกเขินจนเอาหน้าซุกกับอกจงแด จงแดวางร่างเปลือยลงกับพื้นก่อนจะหันไปหยิบผ้าขนหนูมาสองผืน มินซอกกอดอกความหนาวของอากาศมันระทบตัวจนตัวสั่นไปหมด จงแดสลัดคราบผู้ชายหื่นจัดออกไปชั่วขณะ กลายเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ดูเป็นห่วงและทะนุถนอมมินซอกมากๆ
จงแดยิ้มบางๆให้มินซอก ใช้ผ้าผืนแรกคลุมไปที่หัวเปียกส่วนอีกผืนก้มต่ำพันรอบตัว มินซอกเองก็ช่วยเหมือนกัน ตอนแรกมินซอกจะพันผ้าไว้ที่เอวแต่จงแดก็ดันจับนุ่งเป็นกระโจง อกซะงั้น -_-
มินซอกอมยิ้มกับการกระทำของจงแด จงแดค่อยๆใช้ผ้าบนหัวมินซอกเช็ดไปตามส่วนต่างๆ ทั้งๆที่ตัวเองยังเปียกซก
ยืนยั่วอยู่ได้นะมินซอก ไม่เป็นผมไม่ทางเข้าว่าการพยายามไม่มองส่วนนั้นของมินซอกมันยากแค่ไหน นี่กำลังสวมบทพระเอกคนจิตใจดีให้มินซอกตายใจอยู่นะไปต่อที่เตียวพี่จะจัดชุดใหญ่ให้เลย น้องมินซอกของเพ่ ฮ่าๆ
จะว่าไปผมก็ไม่ได้บ้าขนาดนั้นหรอกหน่า เดียวตัวเล็กของผมไม่สบายผมคงต้องร้นใจไปอีกหลายวัน เช็ดตัวให้แห้งก่อนหนะดีแล้ว จะได้สะดวก
จงแดน้อยลูกพ่อ ใจเย็นๆนะลูก…
“ถอดสิจงแดผมจะเช็ดตัวให้คุณบ้าง” มินซอกรวบรวมความกล้าเอ่ยห้วนๆออกไป
จงแดหูพึ่งตาเป็นประกาย ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที
มองหน้าคนรักแกล้งทำเป็นเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แต่มือไม้นี้รีบมาก ถอดเดี๋ยวนั้นเลย
แพละ…
มินซอกค่อยๆถอดผ้าที่หอร่างกายตัวเองออก ก้มหน้าก้มตามองแต่ผ้าสีขาวที่ชื้นจากการเช็ดตัวเองไปแล้วรอบหนึ่งเปลี่ยนไปเช็ดให้กับอกจงแด
จงแดอึ้งไม่คิดว่ามินซอกจะทำแบบนี้ และสายตาของเขาก็ควบคุมที่จะมองร่างเพรียวและผิวละเอียดขาวน่าลูบไล้ตรงหน้าไม่ได้อีกต่อไป บอกแล้วไงเรื่องยั่วแบบไม่รู้ตัวนะต้องยกให้มินซอกของผมแหละ …ทั้งคู่ค่อยๆเช็ดร่างกายที่เป็นของกันและกันไปทั่วๆ อาจจะมีแกล้งกันบ้างก็ตามประสา…. จนเกือบแห้ง
“จงแด ของคุณมันอ่อ….” มินซอกมือไม้สั่นที่เช็กร่างกายจงแดเคลื่อนไปจนถึงด้านล่าง… พอเห็นจงแดน้อยก็ถึงกับพูดออกมา
จงแดแกล้งม้วนตัวบิดสะดิ้งไปมา…ยิ้มเขินอายสุดติ่ง
“แหะๆ แดน้อยของฉันมันไม่ไหวแล้วอะ นะครับมินซอก….”
=//////= คนบ้า เห็นผมเป็นคนยังไงนะจงแด!
“นะคร้าบ…”
มินซอกไม่ตอบ ก่อนจะค่อยๆย่อตัวลงเคลื่อนใบหน้าตัวเอง ไล่จูบบริเวณท้องน้อย มือเรียวข้างหนึ่งกุมมือจงแดไว้อีกข้างหนึ่งจับที่เอวของจงแด
จงแดหลับตาเคลิ้มกับสัมผัสนั้น จุดไวของเขามันเริ่มก่อความแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊า… ยั่วฉันอีกแล้วนะ” จงแดคราง.
“อื้อ เอิ่ม…มินซอก”
ร่างบางเกลี่ยลิ้นร้อนๆของตัวเองชโลมมันลงบริเวณปลายแก่นกายที่เริ่มขยายตัว จนจงแดเสี่ยวสุดตัว ก่อนจะอมมันเข้าปากไปเท่าที่จะเข้าได้ มินซอก รูดปากตัวเองเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ เสียงกระทบระหว่างของทั้งสองสิ่งดังบรรเลงไปด้วย
“อ้า อ้า เอิ่ม เร็วอีกนิดนะครับ”
มินซอกลืมตาขึ้นค้อนใส่ใบหน้าหล่อๆที่ฟินสุดไปถึงไหนต่อไหน แต่ก็หลับตาลงทำหน้าที่ตัวเองต่อ แต่ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้จริงๆ ปากเล็กดูดดุนแก่นกายร้อนๆที่แข็งตัวขึ้นเกือบสุด พร้อมกับเข้าออกเร็วขึ้นไปอีกระดับ
“อื้ออ อ่า อ่า เอิ่มมมม ”
แต่เพราะไม่ได้ทันระวัง ฟันของมินซอกขูดกับผิวของแก่นกายของจงแดเข้าจนเจ้าตัวร้องออกมา
“อ่านั่นแหละ อ่า โอ้ย !”
“มินซอก!” จงแดก้มทำใส่ดุคนรัก
“เจ็บเหรอขอโทษนะฮ่าๆ” แต่มินซอกดูสะใจที่ได้แกล้งจงแด ใบหน้าสวยเงยหน้าหัวเราะเยาะ กวนๆส่งไปให้จงแด
“เดี๋ยวก็รู้ใครจะเจ็บกว่ากัน มานี้เลย โดนแน่ ” จงแดพูดน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ช้อนตัวมินซอกลอยขึ้นอย่างรวดเร็ว
มินซอกทำหน้าหง่อย ให้สงสารและเห็นใจอ้อนสุดๆแต่ก็ไม่เป็นผล จงแดยิ้มร้ายพามินซอกออกจากห้องน้ำไป
โยนร่างบางลงบนเตียง
ผลัก!
“จงแดผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ”มินซอกนอนแหมะลงบนเตียงขาวนุ่มผงกหัวขึ้นมาพูดกับจงแดที่ยืนอยู่ปลายเตียง
“ไม่ต้องพูด ครับ ”
“ไม่ผมจะพูด”
“เหรอเอาเลยจะพูดก็พูดไป เดียวก็พูดไม่ออกแล้วแหละ”
เพียงเท่านั้นจงแด ขึ้นมาบนเตียงคร่อมร่างบางไว้ตรงเอว มินซอก หัวเราะลั่น เพราะจั๊กกระจี้ขึ้นมาซะเดียวนั้น จงแดหัวเราะตาม ก่อนจะนอนแนบลงไปพร้อมกับพรมจูบไปที่แก้มกดปากตัวสวยๆของตัวเองลากผ่านคอขาวดูดกัด มันอย่างตั้งใจ
“ฮ่าๆ จงแด อ๊ะ อื้อออออ ” มินซอกเปลี่ยนจากหัวเราะเป็นคราวเสียงกระเส่า แก่นกายแข็งๆของจงแดเสียดสีไปกับง่ามขาของมินซอก เขาค่อยๆขยับสะโพก ขึ้นลงเป็นจังหวะ มินซอกอ้าขาให้จงแดเขาอยู่ระหว่างเขาได้มากขึ้น
จงแดเม้มปากตัวเองหยอกล้อกับยอดอกแข็งเป็นไตของมินซอก ดูดดุนจนร่างบางอ่อนแรงยวบไปทั้งตัว มินซอกใช้มือล้วงไปที่แก่นกายตัวเองที่อยู่ใต้ร่างของจงแดรูดขึ้นลงเป็นการช่วยตัวเอง จงแด หยอกล้อสนุกสนานไปกับอกสวยๆของร่างบาง
ก่อนจะให้จมูกย้ายขึ้นหอมฟอดใหญ่ตรงแก้มของมินซอกจนแก้มยู่ไปรวมอีกข้าง
“ไม่พูดแล้วเหรอครับคนเก่ง ไม่ต้องช่วยแล้วเดี๋ยวทำหน่า”
จงแดนอนแนบตัวลงไป ใช้คางเกยไปที่คางของมินซอก พูดเบาแล้วหยิบข้อมือเล็กที่กำลังช่วยตัวเองขึ้นมาทั้งสองข้าง
“เดี๋ยวลูบหัวให้หน่อยนะ”
มินซอกปรือตา ยิ้มให้เบาๆแล้วทำตาม จงแดเคลื่อนตัวลงไปรวดเร็วจับขาทั้งสองข้างของมินซอกตั้งอ้าขึ้นก่อนจะให้ปากของตัวคลอบแก่นกายของคนรักไว้ อมจนมิดแล้วรูดขึ้นลงช้าๆ
มินซอกมือไม้อยู่ไม่สุขลูบไล้ตัวเอง ร่างกายร้อนไปหมด จุดเสี่ยวของร่างกายกำลังก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ
“อ้า จงแด อ้ะ อ้า”
“เอิ้อออ อื้ออ อ่า อ่า ”
ทั้งคู่หอบกระเส่า ครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จงแดใช้ลิ้นเลียแก่นกายของมินซอก จนมันเปียกไปหมด มินซอกกระดกตัวเป็นจังหวะด้วยความเสี่ยวไปทั่วร่าง
แก่นกายทั้งคู่ชูชันขึ้นจนแทบจะทดอัดอั้นไม่ไหว แก่นกายจงแดปวดหนึบขึ้นมาจนสุดอารมณ์ เขาเร่งปากตัวเองดูดขึ้นลงประสานเสียงไปกับเสียงครางของคนรัก
พั่บๆๆๆ
“อื้อ อือออ อ่า อ่า…”
“อ้า”
น้ำสีขาวแตกออก ทั้งๆที่จงแดยังคลอบครองแก่นกายน้ำอยู่ ปากหยักยิ้ม ให้ในความสำเร็จของตัวเอง ที่สามารถสร้างความสุขให้มินซอกได้ จงแดขยับร่างกาบขึ้นไปจูบมินซอกที่นอนสบายตัวขึ้นอยู่ตรงนั้นก่อนจะค่อยๆยกข้างเรียวขึ้นมาพาดที่ไหล่กว้างของตัวเอง มินซอก ปรือตา พยักหน้าให้ช้า ใบหน้าน่ารัก เขินจนปิดอาการไม่มิดมือเล็กยกขึ้นจับแก้มแดงของตัวเอง
“เตรียมตัว ระวัง… ไป!” จงแดพูดพร้อมกับยกสะโพกมินซอกลอยมือปลามึกลูบบีบไปที่เนื้อนวลละเอียด สิ้นเสียงคำว่าไป เขาจับแก่นกายตัวเองจ่อไปที่ช่องทางสีชมพูที่พร้อมแล้ว
ยัดมันขึ้นไปจนมิด…ลำ
“อ๊ะ อ้า ”
“เจ็บมั้ย”
“แรงๆไปเลยนะจงแด”
0.0 อุ๊!มาแปลก น้องขอพี่จัดให้ ฮ่าๆๆๆ จงแดยิ้มกว้างคิดในใจ
ด้วยความที่ว่าเป็นเต้นมาเยอะ สะโพกและช่วงเอวย่อมพลิ้วไหว จงแดขยับอัดแก่นกายแน่นๆของตัวเอง เริ่มขยับเป็นจังหวะ…
“อ๋า อ๊ะ อ๊ะ อื้อ จะจงแด โอ๊ยยยย ”
“อ้า เอิ่ม อือ…”
เสียงครางของทั้งคู่สาดใส่กันจนระงม ความเสี่ยวของแรงอารมณ์สวาท ปลดปล่อยอย่างไม่มีปิดกั้น
จงแดกระแทกแก่นกาย เข้าออกเป็นจังหวะแรงขึ้นและเบาลงตามใจของเขา
“อ๋า อ๊ะ อ๊ะ อ้ะ อ้ะ ” มินซอกร้องครางสุดอารมณ์
เหงื่อของทั้งคู่ฝุดออกมาทั่ว เนื้อแนบเนื้อ…เสียดสีไม่มีทีท่าว่าจะหยุด…
“อื้อ มินซอก ฉะ ฉัน ระ รัก นาย” จงแดเอ่ยออกมา ถึงจะลำบากแต่เขาก็ รู้สึกว่าอยากบอก…เพราตอนนี้มินซอกกำลังเจ็บ
แคร์มาก ห่วงมาก รักมาก
มินซอกของเขา ของเขาคนเดียว
มินซอกคงเจ็บมาสินะที่ผมทำแบบนี้ แต่ช่างเถอะ คนเรามีอะไรกันความมันส์ต้องมาก่อน มินซอกคงคิดแบบผมเหมือนกัน เห้ยแมนว่ะจงแด !!
(-__________-)
พั่บๆๆๆๆๆๆๆ
“ อ่า อ่า อ้ะ ผะ ผม รู้ อื้อออออออ”
จงแดขยับสะโพกโยกเข้าออกเป็นเร่งจังหวะอีกครั้ง มินซอก ครางแอ่นตัวขึ้นจนยิ่งทำให้จงแดมองเห็นความเซ็กซี่ เข้าไปอีก จงแดอัดแก่นกายเข้าออกอีกสองสามครั้งและเขาก็ปล่อยให้แก่นกายจตัวเองออกมาด้านนอกช่องทางรัก เพื่อปลดปล่อย
“อ้ะอ้ะ อ้า”
“อ้า ” จงแดคราง เสียงหอบๆแรงหายใจของทั้งคู่ยังดังอยู่ จงแดขยับตัวขึ้นไปบนเนินอกสวยของมินซอก สาวขึ้นลงที่แก่นกายตัวเองและปลดปล่อยน้ำรักที่พวกเขาสร้างไปเต็มอกมินซอก มินซอก ปรือตาอยากจะบ่นใส่ที่จงแดทำตัวเขาเลอะอีกแล้ว แต่ในอารมณ์สุขแบบนี้แน่นนอนเขาไม่มีวันทำแน่ มือเรียวกระชากคอจงแดเข้าหาตัวเองพร้อมกับดูมันไปที่ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดง กลีบปากยั่วยวนคนรักไม่หยุดหย่อน จงแดฟินไปถึงไหนต่อไหนแล้ว สะโพกของทั้งคู่ยังคงโยกใส่กันไม่หยุด
มือเล็กสอดไปที่ผมท้ายคอของจงแด จงแดเองก็จูบมินซอกเช่นกัน แต่แล้วก็สุดจะยับยั้ง แรงอารมณ์ความต้องการมันกลับเข้ามาอีก จงแดงัดร่างมินซอกให้เปลี่ยนท่าเป็น เขานอนนาบลงบนเตียงและยกเอวบางขึ้นมาอยู่บนท้องน้อย
มินซอก หัวเราะ อมยิ้มให้ มือเล็กจับแก้มคนรักไปมา..
ความสุขครั้งคงจะจบลงด้วยการพากันไปอาบน้ำแล้วเข้านอน… มินซอกคิดอย่างนั้น แต่แล้ว…
“ดูหนังโป๊กัน”
“เพี๊ยะ!!” มือเล็กฟาดลงมาที่ท้องน้อยจนจงแดจุก!
“พอได้แล้ว! เหนื่อย!”
“แหม๋ก็รอบนี้นายได้กำไรอะ หน้าฟินเชียว” จงแดเถียง มือล็อกแขนของมินซอกไว้
“แต่คุณทำผมเลอะนะ!”
“น้า เราลองมาทำท่าใหม่ๆกันบ้างเหอะ มาม้ะๆ”
“จงแด!!!!”
แกร๊งง กรุ๊ง แกร๊งงงง
“อื้ออออออออออออออออออออออออออออ ซี๊ดดดดด อันนี้น่าจะเสี่ยวนะ น่าสนุกอ้า”จงแดหยิบบางอย่างขึ้นมาโชว์ให้มินซอกดู
“ไม่เอา อ๊าย น่าเกลียด เดียวนี้มีกุญแจมือเหรอคนบ้าคนโรคจิต!!”
“ฮ่าๆ นายไม่รู้เหรอว่าห้องนี้มันเป็นห้องสวีท และของเล่นพวกนี้เพื่อนฉันมันจัดให้เป็นพิเศษ คิๆ เอาล่ะมินซอกฉันจะเป็นตำรวจ ส่วนนายเป็นผู้ร้าย นับหนึ่งถึงสาม วิ่งหนีฉันให้ทันนะ”
“ผมไม่เล่น!”
“หนึ่ง!”
“ก็บอกว่าไม่ไง!”
“สอง”
“อ๊าย จงแด!”
“สาม!”
“จ้างให้ก็จับผมไม่ได้หรอกนี่แหนะ! ”
ปัก!!
“ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆ”
(ท่าไหนไปคิดเอานะ คิ______คิ )
#FANBOY9092
แต่งเอนซีไม่เก่งจริงๆ ติชมกันที่แท็กนะจ้ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น